-
1 λαλαγέω
λαλαγέω, schwatzen, plaudern, μὴ νῠν λαλάγει τὰ τοιαῠτα, Pind. Ol. 9, 43; von Vögeln, ταὶ δ' ἐπὶ δένδρῳ ὄρνιχες λαλαγεῦντι, Theocr. 5, 48 ( Schol. λιγυρὸν ᾄδουσι), wie ἀηδόνες λαλαγεῠσι, Marian. 2 (IX, 668); χελιδών, Leon. Tar. 57 (X, 1); vom Wiederhall, Paul. Sil. 48 (VI, 54), u. öfter in der Anth.; auch τέττιγες, Theocr. 7, 139. Vgl. λαλάζω.
-
2 τοιοῦτος
a such (as has been indicated) αἰεὶ δὲ τοιαύταν αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων (i. e. such as the Dorians v. 65) P. 1.67 εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον ἦθος (sc. οἷον φθονεροῖς) N. 8.35 pro subs.,μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτ O. 9.40
τοὶ μὲν γάρυον τοιαῦτ P. 4.94
τοιαῦτα μὲν ἐφθέγξατ' Ἀμφιάρηος ( τοᾰαῦτα metro flagitatur) P. 8.55b such as followsεἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος O. 6.16
αὔδασε τοιοῦτο̄ν ἔπος (Heyne: τοιοῦτόν τι codd.: τοιοῦτόν γ Pauw) I. 6.42cἄν]θεα τοια[ύτ ]ὑμνήσιος δρέπῃ Pae. 12.4
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий